Stotteren algemeen

Logopedist of stottertherapeut
Er bestaat een verschil tussen een logopedist en een stottertherapeut. Logopedisten zijn in hun basisopleiding opgeleid om een breed scala van klachten rond de mondelinge communicatie te behandelen, waaronder stotteren. Bij meer complexe stotterproblematiek kan doorverwijzing naar een stottertherapeut zinvol zijn. Stottertherapeuten zijn meestal logopedisten, soms psychologen of orthopedagogen, die zich hebben gespecialiseerd in therapie en/of onderzoek naar stotteren. Naast hun reguliere basisopleiding hebben zij een vervolgtraject doorlopen waarin zij zich hebben verdiept in de complexiteit van het stotteren en andere vloeiendheidsproblemen. Cliënten of ouders kiezen zelf of zij een logopedist of logopedist/stottertherapeut raadplegen. Binnen onze praktijk werken enkel gespecialiseerde stottertherapeuten, die tevens logopedist zijn.

Wat is stotteren?
Stotteren is een spraakstoornis waarbij het vloeiende verloop van de spraakbeweging gestoord is. Klanken of lettergrepen worden herhaald of verlengd. Soms worden ze er met veel spanning uit geperst, waardoor een blokkade van een klank op kan treden. Daarnaast kunnen bij het stotteren bijkomende stottergedragingen voorkomen. Voorbeelden zijn meebewegingen in het gezicht en van lichaamsdelen, verstoring van de adem, transpireren en extra spierspanning. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen. Denk hierbij aan het vermijden van situaties, omzeilen van bepaalde woorden of klanken, gebrek aan zelfvertrouwen, angst om te spreken en nog zoveel meer. Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.

Oorzaak van stotteren
Over de oorzaak van stotteren zijn in de loop der tijd verschillende theorieën beschreven. Vroeger dacht men dat stotteren vooral aangeleerd gedrag was. Tegenwoordig wordt stotteren gezien als een aangeboren aanleg tot ontregeling van de timing van spraakmotorische processen. Dit zijn ademhaling, stemgeving en articulatie. Emoties en gedachten rond het spreken, alsook omgevingsfactoren zijn hierop van invloed. Stotteren begint meestal bij kinderen tussen de twee en zes jaar.
Bij uitzondering kan iemand op latere leeftijd gaan stotteren. De aanleiding hiervoor kan vaak gevonden worden in een plotseling optredend emotioneel trauma, zoals het overlijden van een dierbaar persoon of een andere nare gebeurtenis. Ook dan is het zaak om snel een logopedist/stottertherapeut te raadplegen om de oorzaken te analyseren en eventueel behandeling te starten.

Wat doet een logopedist/stottertherapeut?
De logopedist/stottertherapeut zal na een intakegesprek onderzoek doen naar het stotteren. Zijn er problemen op het gebied van de spraakmotoriek, zijn er emotionele factoren, omgevingsfactoren of combinaties daarvan? Bij het samenstellen van het behandelprogramma zal er rekening gehouden worden met de fase waarin het stotteren zich ontwikkeld heeft. Voor meer informatie over de behandeling bij stotteren, klik hieronder op ‘kinderen’ of ‘jongeren en volwassenen’.

Meer informatie over stotteren:

www.stotteren.nl
www.nedverstottertherapie.nl